Ste Eulalie d’Olt, village classé parmi les Plus Beaux Villages de France en Aveyron

Over

Langs de linkeroever van de Lot, in een vruchtbare vlakte, 4 km stroomafwaarts van St Geniez, ligt het middeleeuwse dorp Ste Eulalie d’Olt, geklasseerd als één van de “Mooiste dorpen van Frankrijk”. Traduction automatique par DeepL via DATAtourisme

Het middeleeuwse stadje, genesteld in een groene omgeving, charmeert de bezoeker met zijn kiezelstenen huizen, soms met vakwerk, en hun rijkelijk bebloemde gevels. Door de kronkelende straatjes, de schaduwrijke pleinen en pleintjes ontdekt de wandelaar het wereldlijke verleden van het dorp en de plaatselijke knowhow in de werkplaatsen van de ambachtslieden. Als land van tradities heeft het dorp er twee bewaard: de processie van de Sainte Epine, op de 2e zondag van juli en de “Poule Un” (veiling van levensmiddelen voor de zielen), op 1 november.
Te zien:
De monumenten:
Het Kasteel: Dit gebouw uit de 15e eeuw werd gebouwd op de plaats van de Grande Écurie die afhing van het oorspronkelijke kasteel dat in de 14e eeuw in puin was gevallen. Dit gebouw was de residentie van een illustere familie uit Rouergate, de Curières de Castelnau. Op de bovendorpel van de hoofdingang prijkt hun wapen. Het stelt een rennende windhond voor met daarop de kroon van de markies en illustreert het motto van de Curières “semper post gloria currens” (altijd op jacht naar glorie).
De noordelijke gevel kijkt uit op de Place de l’Hom, of het Place du poteau, waar vroeger recht werd gesproken. Deze gevel is doorboord met ramen, met middenstijlen en dwarsbalken, versierd met kleine beeldjes. De zuidgevel, die toegankelijk is via een gewelfd portaal, heeft een hoge toren waarin zich een wenteltrap bevindt die de verschillende verdiepingen bedient.
Dit in 1978 op de monumentenlijst geplaatste gebouw is particulier bezit.

Het Renaissance herenhuis
Dit opmerkelijke gebouw (1562-1564) ligt niet ver van het kasteel en kan qua schoonheid wedijveren met het kasteel. Het heeft drie verdiepingen, afgebakend door stenen koorden. De eerste verdieping is het meest versierd: vensters met kruiskozijnen en driehoekig fronton boven de traveeën. Een afbakening, door een lichte overhang van de gevel gedragen door kraagstenen, benadrukt een hoektoren die de verdiepingen tot aan de duiventil bedient. Tegen het midden van de 17e eeuw behoorde dit huis toe aan een van de grootste kooplieden uit de omgeving. Tegenwoordig is het particulier bezit.

De versterkte Romaanse kerk
Een eerste kerk werd gebouwd in het centrum van het dorp, op een heuvel met uitzicht op de Lot. Waarschijnlijk te vervallen, werd ze in de 11e eeuw herbouwd en in de 12e eeuw versterkt.
Tijdens restauratiewerkzaamheden in 1972 werd een altaarsteen ontdekt die bekend staat als de steen van Deusdedit (10e of begin 11e eeuw).
De indeling van dit gebouw, vooral de kooromgang en de georiënteerde absiden, doet denken aan de beroemde abdijkerk van Conques.
In 1524 vroeg François d’Estaing, toenmalig bisschop van Rodez, om de kerk te vergroten om alle parochianen te kunnen ontvangen. De laatste traveeën werden voltooid in 1530 onder het bisschopsambt van Georges d’Armagnac, zijn opvolger.
Het bevat een reliekbuste van de Heilige Doorn – twee doornen, gecertificeerd van de ware kroon en teruggebracht uit het Heilige Land door Géraud de Curières en zijn broer Hugues. Dit reliekschrijn wordt door het dorp gedragen tijdens de processie die elk jaar op de tweede zondag van juli plaatsvindt.

De molen
Gebouwd in de 18e eeuw, is het de oudste van de acht molens die aan de Serre (ook bekend als de Lundanne) grenzen. Tot 1954 leverde de molen kwaliteitsmeel en walnootolie van de laatste molenaar, de heer Raynal. Er werd ook tannine gemaakt van geplette eiken- of kastanjeschors. De molen werd in 1980 gekocht en geduldig gerestaureerd door de huidige eigenaar, de heer Alexandre. Zijn verticale rad (een van de weinige in Aveyron) blijft ritme geven aan het leven van het bloemrijke dorp waar het aangenaam wandelen is.

Eulalie dArt
Dit artistieke centrum herbergt 5 creatieve ateliers en het VVV-centrum. Het is het ideale vertrekpunt voor een artistiek en ambachtelijk bezoek in het hart van het dorp, waar andere ateliers zijn ontstaan: Gite Iemfre, beeldhouwer, keramist; Yann, glasblazer; …

De Romeinse stapel
Volgens de volkslegende zou een zogenaamde Romeinse brug door een grote overstroming zijn weggeslagen. De toenmalige burgemeester weigerde categorisch een nieuwe brug te bouwen. Voortaan zorgden veermannen voor de toegang tot beide oevers.
Pas in 1976-1977 werd de voetgangersbrug “Voeu Suze” gebouwd.

Rondleidingen met gids in juli en augustus. Voor groepen, het hele jaar door op reservering Traduction automatique par DeepL via DATAtourisme

Gesproken talen : Frans – Spaans – Engels – Portugees

Plaats